Μια φορά κι έναν καιρό...


Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν τέσσερις πολύ καλοί φίλοι. Ο Σοφούλης, η Εξυπνούλα, ο Ιστοριούλης και η Κουτσομπόλα. Κάθε μήνα βρισκόντουσαν κι έκαναν μαζί διάφορα ωραία πράγματα. Τους άρεσε να φτιάχνουν δικά τους παιχνίδια. Να διαβάζουν με τις ώρες ενδιαφέροντα παιδικά βιβλία. Να ζωγραφίζουν. Να βγαίνουν στο δρόμο και να εξερευνούν την πόλη τους. Ο Μάιος ήταν ένας πανέμορφος μήνας και κάθε φορά είχαν πολλές ασχολίες. Ήδη από την πρώτη μέρα, συναντιόντουσαν και έτρεχαν να μαζέψουν αγριολούλουδα για να φτιάξουν το πιο ξεχωριστό στεφάνι για να το κρεμάσουν στο μπαλκόνι τους. Ύστερα ήταν και την δεύτερη Κυριακή ή γιορτή της μητέρας. Ήθελαν και φέτος να δημιουργήσουν κάτι ιδιαίτερο για να δείξουν στις μαμάδες τους πόσο τις αγαπάνε. Βρέθηκαν, λοιπόν, όλοι μαζί και άρχισαν να συζητάνε για το τι θα μπορούσαν να ετοιμάσουν.

«Να φτιάξουμε κάτι μόνοι μας, να μην πάρουμε κάτι αγοραστό», πρότεινε ο Σοφούλης.

«Ναι, και να είναι πολύχρωμο και πρωτότυπο», συμπλήρωσε η Εξυπνούλα.

«Και να χρησιμοποιήσουμε τα αγαπημένα μας υλικά», σχολίασε ο Ιστοριούλης.

«Και φυσικά να είναι ανοιξιάτικο και να μυρίζει υπέροχα!» τόνισε η Κουτσομπόλα.


Τα παιδιά είχαν πολλή δουλειά. Δεν είχαν ιδέα ακόμα τι θα έφτιαχναν, αλλά ήταν ενθουσιασμένα. Πρώτα αποφάσισαν να διαλέξει το καθένα τα δικά του αγαπημένα υλικά κι ύστερα να τα βάλουν κάτω και να σκεφτούν τι θα φτιάξουν. Αφού τα μάζεψαν, βγήκαν στο μπαλκόνι και κάθισαν στο μεγάλο τραπέζι. Είχαν φέρει χαρτί, κόλλες, ψαλίδια, χρωματιστά μολύβια και είχαν την έμπνευση να φτιάξει ο καθένας τους από μία κάρτα για τη μαμά του, στην οποία θα έβαζε και κάτι ξεχωριστό, κάτι τελείως δικό του.

Ο Σοφούλης έφτιαξε μια πολυγωνική κάρτα, ζωγράφισε πάνω της ένα παιδί που πετάει ένα χαρταετό, πάνω της κόλλησε μια χάρτινη ουρά για να μοιάζει κι η κάρτα του με χαρταετό και να πηγαίνει όσο ψηλά φτάνει και η αγάπη του για τη μαμά του.


Η Εξυπνούλα έφτιαξε μια κάρτα καρδιά, πάνω της κόλλησε πολύχρωμα περιτυλίγματα από καραμέλες, για να δείξει πόσο γλυκιά ήταν η μαμά της.


Ο Ιστοριούλης έφτιαξε μια στρογγυλή κάρτα που από τη μία έμοιαζε με χαμογελαστό ήλιο και από την άλλη όψη με χαρούμενο φεγγάρι, για να δείξει πως αγαπάει τη μαμά του μέρα και νύχτα, πάνω της κόλλησε πολύχρωμες πετρούλες.


Η Κουτσομπόλα έφτιαξε μια κάρτα καραβάκι για να δείξει πώς η αγάπη της για τη μαμά της ταξιδεύει ως τα πέρατα της γης, πάνω της κόλλησε μυρωδάτα μοβ άνθη λεβάντας.


Κι οι τέσσερις ήθελαν να γράψουν κάτι απλό και αληθινό…κι έτσι όταν θα άνοιγαν την κάρτα τους οι μαμάδες τους θα διάβαζαν:

«Μια φορά κι έναν καιρό…ήταν η πιο καλή μαμά του κόσμου…κι αυτή ήταν η δική μου!»

Χρόνια πολλά