Παιδικές αλλεργίες. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε.

Τι είναι η αλλεργία;

Ως αλλεργία χαρακτηρίζεται κάθε ανώμαλη ή υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού σε ουσίες οι οποίες υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν είναι επικίνδυνες ή βλαβερές για τον οργανισμό. Οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στο σώμα μέσω της εισπνοής, της κατάποσης, ή με την επαφή στο δέρμα.

Ποιες είναι οι πιο συχνές αλλεργικές παθήσεις και πώς εκδηλώνονται;

Οι πιο συχνές αλλεργικές παθήσεις είναι η αλλεργική ρινίτιδα, η αλλεργική επιπεφυκίτιδα,το αλλεργικό άσθμα,η ατοπική δερματίτιδα και η Κνίδωση.

-Η κνίδωση εκδηλώνεται με την εμφάνιση εξανθημάτων με έντονο κνησμό, ερυθρότητα και θερμότητα, αρχικά στα ακάλυπτα σημεία του σώματος που μπορεί αργότερα να επεκταθούν και στα καλυμμένα σημεία.
-Η αλλεργική ρινίτιδα και η αλλεργική επιπεφυκίτιδα εκδηλώνονται συνήθως με ερυθρότητα των ματιών,έντονο κνησμό στη μύτη υδαρή καταρροή, ρινική συμφόρηση, έντονος κνησμός στην υπερώα, το φάρυγγα και στο λάρυγγα που μπορεί να προκαλεί βήχα ο οποίος είναι συνήθως ξηρός και αρκετά ενοχλητικός.

-Η ατοπική δερματχαρακτηρίζεται από γενικευμένη ξηροδερμία και έντονο κνησμό. Πολλές φορές ο ύπνος του ασθενούς είναι διαταραγμένος. Επίσης συχνά βλέπουμε εκδηλώσεις από τους οφθαλμούς, όπως κερατοεπιπεφυκίτιδα, κερατόκωνο, καταρράκτη.

Ποιοι παράγοντες ευνοούν την εμφάνιση αλλεργίας;

Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αλλεργίας, ένα παιδί έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσει αλλεργική αντίδραση ενώ το περιβάλλον του μωρού κατά τον πρώτο χρόνο ζωής είναι πολύ σημαντικό. Οι αλλεργίες έχουν μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης σε οικογένειες με ατοπία, όπου υπάρχει έκθεση σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα κατά την παιδική ηλικία.

Οι άντρες εμφανίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης αλλεργιών, ενώ μια αλλεργική μητέρα η οποία καπνίζει θέτει το παιδί της σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.

Σε ποια ηλικία εμφανίζουν τα παιδιά αλλεργίες;

Οι αλλεργίες εμφανίζονται σε πολύ μικρή ηλικία,συνήθως όμως εμφανίζονται μετά την ηλικία των 2 ετών και πολλές φορές η ανοχή του οργανισμού σε αυτές επέρχεται με την ηλικιακή ανάπτυξη.

Ποια είναι τα σημαντικότερα αλλεργιογόνα των παιδικών αλλεργιών;

1. Η σκόνη
2. Η γύρη και ιδιαίτερα της ελιάς
3. Το τρίχωμα των ζώων
4. Τα αντιβιοτικά (κυρίως η πενικιλίνη).
5. Οι ξηροί καρποί, το ψάρι, τα οστρακοειδή, το αυγό,η σοκολάτα

Πώς θεραπεύονται οι παιδικές αλλεργίες της άνοιξης;

Αντιμετωπίζονται κυρίως με φάρμακα συγκεκριμένα με αντισταμινικά ενώ σημαντική είναι η πρόληψη. Οι αλλεργικοί οφείλουν να αποφεύγουν τα αλλεργιογόνα, δηλαδή τις ουσίες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση. Η ανοσοθεραπεία επίσης ή θεραπεία απευαισθητοποιήσεως (αλλεργικά εμβόλια) αποτελεί μορφή «θεραπείας» για περιπτώσεις αλλεργικής ρινίτιδας, αλλεργικού βρογχικού άσθματος και αλλεργίας στο δηλητήριο των Υμενόπτερων.

Τροφική αλλεργία / Αλλεργία σε φάρμακα.

-Τα συχνότερα φάρμακα που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις στα παιδιά είναι τα αντιβιοτικά (π.χ. πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες) και τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. ιβουπροφένη, δικλοφενάκη τα οποία χρησιμοποιούνται ως αντιπυρετικά και παυσίπονα). Η αντίδραση στα φάρμακα μπορεί να είναι άμεση (μέσα σε 1ώρα) ή επιβραδυνόμενη, ανάλογα με το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της έκθεσης στον φαρμακευτικό παράγοντα και στην εμφάνιση των συμπτωμάτων. Στις ήπιες άμεσες αντιδράσεις συνήθως προέχουν το κνιδωτικό εξάνθημα και το αγγειοίοδημα, ενώ στις βαριές η επιδείνωση της κατάστασης του ασθενή είναι ραγδαία με εκδήλωση σοβαρής συστηματικής αναφυλαξίας.

Τα συμπτώματα που παρατηρούνται στην τροφική αλλεργία είναι:

-Από το στόμα: Κνησμό στα χείλη , στη γλώσσα, στην υπερώα, στο φάρυγγα ή οίδημα («πρήξιμο») στα χείλη ή στη γλώσσα

-Από το δέρμα: Ερυθρότητα, κνίδωση

-Από τη μύτη: Υδαρή καταρροή, κνησμό, φταρνίσματα

-Από τους πνεύμονες: Βήχα, δυσκολία στην αναπνοή, βάρος στο στήθος

-Από το γαστρεντερικό. Ναυτία, κοιλιακό πόνο, εμετό ή διάρροια.

Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς.

Σημαντική είναι η πρόληψη. Οι αλλεργικοί οφείλουν να αποφεύγουν τα αλλεργιογόνα, δηλαδή τις ουσίες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση. ιδιαίτερα σημαντική είναι η κατάλληλη εκπαίδευσή τους για έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων και χορήγηση της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής.